Saklı

Yürüdük
Islaklığına aldırmadan
Caddelerin
Sırılsıklamdı her bir saç telin
Yüzüme baktın
Bakmadığı gibi kimselerin
Toprak kokusunu çektin içine
İçime doldu nefesin
Yağmur dindi
Ayrı ayrıydı yollarımız
Son kez değdi parmakların yüzüme
Ağlıyordum, hıçkırıklara boğuluyordu sesim
Islandı yüzümde ellerin
Belki hiç dinmezdi yağmur
“Kal” deseydin…